 Wysłany: Czw 19:46, 07 Lut 2008 Temat postu: |
|
a ja akurat miałam natchnienie na podniesienie, ale stwierdzilam, ze naturalnie jeszcze powinien byc upadek i wyszlo co wyszlo  |
|
| Wysłany: Śro 16:07, 06 Lut 2008 Temat postu: |
|
| Aha, ok:-) Tak mi się jakoś to skojarzyło, że po upadku powinno być podniesienie^^' Typowa nadinterpretacja:p | |
| Wysłany: Wto 20:48, 05 Lut 2008 Temat postu: |
|
| dzięki :] A jeśli mogę być szczera to zdradzę, że "podniesienie" powstało pierwsze |
|
| Wysłany: Sob 17:53, 19 Sty 2008 Temat postu: |
|
| I wspaniała kontynuacja wątku z "Upadku". Bo w życiu najważniejsza jest właśnie umiejętność powstawania, z choćby najniższych upadków. Ogólnie "cykl" tych dwóch wierszy został znakomicie zaplanowany i zrealizowany. Brawo za pomysł i wykonanie:-) | |
| Wysłany: Czw 11:02, 27 Gru 2007 Temat postu: Podniesienie |
|
| Podniesienie
delikatna cicha łuna bladego świtu rozpościera skrzydła przedświtu i topi świat w poranku głuchym cisza przeraża ogromem i zapiera dech w momencie podniesienia złotej korony słońca dotyk błękitu opada na świat i zanurza go po uszy w zmyśle powonienia w zapachu bzu zamysł powstania przeobraża się w czystej osłonie mgły delikatnie i cicho przybierając postać anioła rosa opada na zielone dywany zmywając grzech i rumieni się blado w pierwszych blaskach brzask subtelnie stąpa po przestworzach majestatycznym ruchem rozpuszcza złote warkocze promieni i idzie naprzód nowy i świeży oczyszczony Lena Bytnar, listopad 2007 r. |
|